Vietnam, vrienden voor het leven!!
Door: Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska
27 April 2016 | Vietnam, Hanoi
5 weken Vietnam, ga dat maar eens beschrijven. Een superlang verhaal, dus ga er maar lekker voor zitten... Of niet natuurlijk :P
De eerste dag Ho Chi Minh is verbazingwekkend goed gegaan. Hoewel we meer dan 36 uur gereisd hadden, waren we behoorlijk fit. Van al onze reisvrienden hadden we al veel tips gekregen over leuke hostels in de stad, dus het vinden van een hostel was easy. We checkten in bij Vietnam Inn Saigon. Een hostel met 9 verdiepingen en een rooftopbar. Na een klein middagdutje zijn we een stukje gaan lopen. En al snel kwamen we in een straat vol met restaurantjes. Cheap restaurantjes met plastic stoeltjes op de stoep, vlak naast de drukke weg. Ja dit was echt het Vietnam, wat ik me voorstelde. Om een uur of 8 gingen we naar de rooftopbar om onze twee gratis biertjes te innen. En al snel zat onze tafel vol met Nederlanders en Denen. Hartstikke gezellig!!! Met de Denen gingen we mee naar de club, maar omdat die 99% Vietnamees was, hielden we het al snel voor gezien.
De volgende ochtend genoten we dan ook topfit van ons ontbijt en besloten om Ho Chi Minh te gaan verkennen. We bezochten een markt, kochten een nieuwe iPhone voor Annie, aten een heerlijk broodje met varkensvlees (banh mi) en liepen verder naar het oorlogsmuseum. Een spectaculair museum met prachtige foto's en verhalen over de Vietnamoorlog. Een oorlog die veel gruwelijkheden kent. Ann en ik hebben hier examen in gedaan, maar er was al veel weg. Dus deze opfrissing van het geheugen was erg fijn. 's Avonds stond er een pubcrawl op het programma! We kregen een shirt, onze twee gratis biertjes, dansten de Limbo, kregen veel gratis shotjes, veel nieuwe vrienden en hebben 4 kroegen bezocht. Echt een hele leuke avond!! Om half 4 hielden we het voor gezien, want de volgende dag stond weer een educatief dagje op het programma.
Om 7 uur ging de wekker voor de Cù Chi Tunnels. Inge kon het allemaal niet aan en bleef in bed. Maar Ann en ik waren fris en fruitig. Bij de eerste 20 woorden van onze tourguide in de bus lag ik al te slapen.... Maar toen we op bestemming kwamen, was ik er ook helemaal klaar voor. We hadden een leuke gids en we moesten hem Mountain noemen. Hoewel het heel toeristisch is, was het echt een superleuke dag! Die mensen hebben zich 17 jaar ingegraven en onder de grond geleefd. De Amerikanen hebben ze nooit kunnen pakken. We zagen hoe ontzettend smal de tunnels zijn, boobytraps, de manier van leven, je kon schieten met echte oude geweren, we hebben het eten gegeten wat de Vietnamezen dag na dag atenen we zijn zelf ook nog 100 meter door de tunnel gelopen. Nou echt... Voor de toeristen is het breder gemaakt en groter, maar wij moesten echt kruipend, squadtend, tijgerend, door die hete tunnel. Echt grote respect voor die mensen. Een geslaagde dag :)
De volgende dag zijn we opgehaald voor twee dagen Mekong Delta. Dit keer hadden we tourguide River. Hoe toevallig... En na een paar uur in de bus werden we op de boot gezet op de hoofdrivier. We zagen hoe Kokosnoot Candy werd gemaakt, proefden verschillende tropische vruchten, proefden de lokale honing en thee en mochten met een klein bootje door de smalle kanaaltjes van de delta. Heel gaaf! Wel heel toeristisch.
Na een busreis van een paar uur kwamen we bij ons hotel aan. Na een lekkere douche hebben we het streetfood in Vietnam geprobeerd. Wat een heerlijk eten, wel erg vet. Maar tussen de foodwagentjes op een stoeltje van 20 cm hoog zitten heeft echt wel wat. De volgende dag moesten we er al heel vroeg uit. Met de boot gingen we naar de floating market. In de rivier lagen enorme schuiten met groenten en fruit. Maar ook kleine mini bootjes met kokosnoten. Wat een drukte op de vroege ochtend. We hebben nog wat rondjes gefietst op een eiland samen met de groep. En na een bezoekje aan de rijstnoedelfabriek was het tijd voor een lunch. Daarna gingen we weer met de bus naar Ho Chi Minh.
Daar kwamen we laat in de middag aan. En die avond zouden we met de slaapbus naar Mui Né worden gebracht. De slaapbussen hier zijn geweldig! Supermodern en schoon. WiFi aan boord. Echt een luxe. Wij werden, omdat we met z'n drieën waren, achterin op een soort driepersoonsbed ingedeeld. Dus het was wel een beetje krap. Maar we hebben heerlijk kunnen slapen. Om half 2 kwamen we bij ons hostel aan en na een warme douche zijn we ons bed in gekropen. De dag erna hebben we lekker aan het zwembad gelegen, na een tijdje kwam Marly ons joinen. Een Nederlandse die we toevallig weer tegenkwamen. We besloten om de volgende dag lekker te gaat scooteren naar de zandduinen.
Wat waaaait het hard daar! We zijn echt gezandstraald, maar het was een hele mooie rit naar de zandduinen. Eerst zijn we naar de verste duinen gereden. De witte duinen. Na een aantal foto's en een drankje hebben we onze tocht vervolgd naar de Fairy Stream. Een soort mini grand Canyon. Maar ook hier werden we gezandstraald. Het zand is zo fijn en het waaide erg hard dus we zaten helemaal onder. Uiteindelijk zijn we weer een stukje terug gereden voor de rode duinen. We waren zo zanderig dat we niet meer op de zonsondergang wilden wachten dus na wat fotootjes zijn we richting ons hostel gegaan voor een verfrissende duik. Marly en Inge hebben nog benzine voor ons gehaald. Want Annieck en ik stonden opeens stil.
Met z'n vieren besloten we om de volgende dag de morningbus naar Dalat te nemen. Waar we onze intrek namen in het Family Hostel. En dat is oprecht het leukste hostel ooit!! Na een wandeling met de backpack door Dalat werden we door een andere backpackers naar het hostel gebracht. De bergen op! Halverwege de berg kwam "mama" al naar ons toe gerend. We kregen een dikke knuffel en een kus. En ze bracht ons verder naar de huiskamer. Daar werden we door de rest van de familie verwelkomd en binnen drie tellen stond er een heerlijke lunch voor onze neus. Aan een hele lange tafel zaten al een aantal Nederlandse meiden. Dus dat was hartstikke gezellig. We werden aan het werk gezet voor het Familydiner. Ing en Ann mochten de boontjes doppen en ik de aardappels schillen met de grootste dunschiller ooit. Dat liet ik al snel aan Andy onze nieuwe vriend uit Australië over. Want wij konden naar onze kamer. We kregen een de onderste vier bedden naast elkaar. Dus het was net een slaapfeestje. We gingen nog even naar het Crazy House, een huis met vreemde trappen, vreemde vormen en rare weggetjes. Daar hebben we omgekeerd verstoppertje gespeeld. Om 5 uur werden we weer verwacht voor het diner. En met het hele hostel hebben we heeeeeeeerlijk gegeten. Het eten bleef maar komen, aardappels, broccoli, boontjes, loempia's, beef, chicken en als klap op de vuurpijl, dikke bananen pannenkoeken. Echt de lekkerste ooit!! Het was zo ontzettend gezellig, en er bleven maar meer mensen komen.
Daarna was het tijd voor een drankje, drankspelletjes en nieuwe vrienden maken. Alleen maar leuke mensen ontmoet natuurlijk! En met het hele hostel gingen we rond 9 uur naar de karaoke bar. Voor 2 euro konden we daar 1,5 uur Karaoke zingen en kregen we 2 gratis bier. De keeltjes hebben we zeker schoor gezongen.
De volgende dag stond Canyoning op het programma. Met bijna het gehele hostel zijn we van rotsen abgeseild, van rotsen afgesprongen (11 meter), van rotsen afgegleden, van watervallen abgeseild en hebben we in het water gelegen. Echt een supercoole ervaring! Om 5 uur weer aan het diner om de dag na te bespreken. Na wat drankspelletjes hadden Inge en ik weer zin in Karaoke. Helaas haakte iedereen af, behalve de Canadees Jesse en de Australische Kahlia, dus zijn we gewoon met z'n vieren gegaan. Megaleuk!!
In Dalat is echt een mustthing to do scooter rijden door de bergen. Het is er namelijk ontzettend mooi, prachtige bergen en gesteenten, supermooie uitzichten en leuke dorpjes. Op een gegeven moment leek het net alsof ik in het Westland reed. Allemaal kassen met Gerbera's en andere planten. We bezochten de Elephant Waterfall en keerden weer op tijd terug naar huis voor het familiediner. Er waren weer allemaal nieuwe mensen aangekomen, dus het was weer supergezellig. En na wat drankspelletjes hebben we weer een hele grote groep meegekregen naar het Karaoke, waaronder een heleboel Nederlanders en Belgen.
Zo sloten we Dalat weer fantastisch af, want de volgende dag gingen we weer vroeg naar Quy Nhon, tenminste dat was de bedoeling. We reden eerst naar Nha Trang en daar moesten we de local bus naar Quy Nhon pakken. Na een supermooie rit door weer adembenemende landschappen kwamen we in Nha Thrang aan. Een toeristische badplaats, dat voornamelijk Russen trekt. Hier kregen we te horen dat er geen local bus was. En dat we Quy Nhon wel konden vergeten. Top. Dan maar gewoon lekker op het strand liggen in Nha Thrang en diezelfde nacht nog de bus pakken naar Hoi An. Een hoogtepunt van Vietnam.
We verbleven in het Sun Flower hostel en daar zijn we in totaal 6 nachten gebleven. We waren nog met Marly, maar zij zou ons na drie nachten al verlaten. Hoi An is een heel schattig plaatsje met oude huisjes. 's Avonds wordt de stad verlicht met 1000 lampionnetjes en is er een gezellige Avondmarkt. Hoi An is ook dé plek waar je kleding kan laten maken. Vooral mannen kunnen hier helemaal losgaan en voor een prikkie een pak op maat laten maken. Ik liet me de eerste dag een jumpsuit en een little black dress aanmeten. De dag erna konden we het passen en de dag daarna ophalen. Helemaal super! Het is ontzettend leuk geworden. We hebben Hoi An nog op de fiets ontdekt en zijn naar het strand geweest. We hebben ons in de avonden ook zeer vermaakt want hier is onze reisfamilie echt ontstaan. Onze reisfamilie bestaat uit: Ons drietjes, Theo uit Friesland, Nicky en Lisa uit Utrecht, Josephine uit Alkmaar & Michiel uit België. Samen hebben we veel drankspelletjes gedaan en zijn we vaak op stap geweest.
We besloten om met zijn achten de tocht van Hoi An naar Hue op de moterbike te doen. Dwars door de Hai Van Pass. De mooiste route volgens onder andere Top Gear. En wat was het mooi, onbeschrijfelijk mooi. Langs de kust, door de bergen en op ontzettend drukke wegen. Wat was het gaaf!! En ook heel gezellig met de groep!
Aangekomen in Hue leverden we de scooters in en kregen we onze bagage bij ons hostel. Die avond deden we in het hostel van de meiden een pubquiz, wij Nederlanders en de Belg bleken niet zo heel slim... Een na laatste. De volgende dag reden we met scooters naar en door het verlaten waterpark. Een toffe ervaring!! Alles begroeid en viezig. Lekker rondscheuren door dat park. We gingen op tijd naar Hue terug want we wilden nog afscheid nemen van Jo omdat zij de volgende dag al naar Hanoi zou gaan.
Na het eten hadden wij ons verheugd op de beerolympics in het hostel, maar dat viel een beetje tegen. Annie en ik zijn met een fles wijn op onze kamer gaan zitten samen met onze Nederlandse roomie Luna. En al snel kwam de rest van de groep ook. Na wat leuke drankspelletjes en heel veel lol, gingen we op stap.
De volgende dag hebben we gewoon heel rustig aan gedaan. Want het was ongeveer 45 graden. 's Middags vertrokken naar Phong Nha National Park. En daar kwamen bij zonsondergang aan. Een supertof hostel, easy tiger. Ondertussen kennen we ongeveer iedereen die naar het noorden reist. Dus dat is hartstikke gezellig!We gingen na een heerlijk sparerib maaltijd redelijk vroeg naar bed.
De volgende dag huurden we, na het ontbijt, een aantal scooters en reden we door het prachtige, adembenemende landschap van het nationaal park. We bezochten de Paradise cave. Een megagrot! Die ik persoonlijk een beetje vond tegenvallen. Erg toeristisch. Maar daarna reden we naar de Darkcave en die was echt supergaaf!! We gingen met een zipline naar beneden, over een soort meer. Daarna zwommen we naar de grot en liepen met onze blote voeten door de grot. We liepen door hele smalle gangetjes en doordat de grot elk jaar onder water stond, was er overal modder. Een hele zachte modder die iets weg had van Nutellapasta. Maar dan ietsje vloeibaarder. Langzamerhand werd de modder dieper en moesten we klauteren en klimmen door de smalle gangetjes. Je been werd volledig opgezogen in de modder en het was moeilijk om niet languit te gaan. Op een bepaald moment kwam je in een grotere ruimte waar je heerlijk kon liggen in de modder. Zo gek. Want het was best dik dus je kon gewoon in de modder zitten, zonder naar de bodem te zakken. Echt superleuk! We eindigden op een modderglijbaan naar beneden. Echt een van de leukste ervaringen tot nu toe!
Die avond hebben we spelletjes gespeeld en hebben we bij een lokaal restaurant een feestje gebouwd. Keiharde muziek en een jongetje van 5 die de show steelde. Drank en Drugs is hartstikke populair onder de buitenlanders dus die is regelmatig langsgekomen. Ze noemen het ook wel ons volkslied! Wat maken we toch een goede indruk!
De dag erna bestond uit Chillen aan het zwembad! En hoewel we steeds verder naar het noorden gaan, valt het nog hartstikke mee met het weer! Die avond pakten we de slaapbus naar Tam Coc. We zouden om 7 uur aankomen maar dat werd 4 uur 's Nachts. Oepsssss Nicky had net haar tweede slaappil genomen! Met een taxi gingen we naar onze homestay, de ene groep belandde alleen bij de verkeerde. Zij kregen midden in de nacht pannenkoeken en moesten nog in het donker door het rijstveld. Ik was samen met Lisa en een slaapdronken Nicky bij de goede homestay aangekomen. En wat een geluk! We konden gelijk het bed in.
De volgende ochtend huurden we eens scooter en finally ik had een classy Vespa lookalike. We reden door prachtige rijstvelden met fantastische krijtrotsen. En de groep besloot om weer een berg te beklimmen. Ik sloeg over, want zoals jullie weten heb ik er een hekel aan! En het was ook best een beetje mistig. Ik ben door de rijstvelden gaan wandelen en heb hele schattige babyeendjes gezien. Hierna zijn we naar een pagode gegaan. Op Google zag hij er indrukwekkend uit, maar dat viel een klein beetje tegen. Daarna zijn we naar Nin Binh gereden voor een bezoekje aan de supermarkt! Bepakt met marshmallows en materiaal voor vuur keerden we terug naar ons Homestay. Na het eten stookten we een vuurtje en smolten we marshmallows boven het vuur! Hartstikke gezellig! Ondertussen heerste er buikgriep bij ons in de groep, dus om en om wisselden we elkaar af, Theo was al aan de beurt geweest en die avond begon ook Annie te spugen.
Gelukkig voelde ze zich de volgende dag al wat beter, maar goed ook want we gingen met een bootje door de prachtige omgeving van Tam Coc. Onze kapitein roeide met zijn voeten en had ongeveer twee tanden in zijn mond! We vaarden door rijstvelden, door grotten, langs de bijzondere begraafplaatsen en we waren omringd door prachtige rotsen. Heel gaaf! Wat is Vietnam supermooi!
Om 4 uur vertrok onze bus naar Hanoi. In Hanoi zaten we in een heel leuk hostel: Hanoi Rocks. En we zagen Marly weer! Samen met Marly en Annick (haar reisgenootje) en onze groep aten we in een superlekker restaurant. Met Vietnamese BBQ. Het leek een beetje op gourmetten. Echt supergezellig en ongelooflijk lekker!! Daarna haalden we drank en gingen op ons dakterras spelletjes doen. En om 12 uur liepen we met ons hele hostel naar de club. De Harige Hond, ja leuke namen bedenken is hier specialiteit. Zo heb je ook een club die half man, half noodle heet. Heel apart. Maar het was een leuke avond en Jojo was er ook weer! Groep bijna compleet, want Michiel lag op bed.
De volgende dag bestond vooral uit uitbraken en slapen. Lisa kreeg helaas buikgriep. Dus dat was heel zielig! Vooral omdat we de dag erna naar Halong Bay gingen. Op cocktailcruise, de cocktails bestonden voornamelijk uit smerige ricewine maar dat mocht de pret niet drukken. Halong Bay stond hoog op mijn bucketlist! En dan voornamelijk van de boot springen. Maar ook omdat het gewoon heel erg mooi is. Jammer was wel dat het een beetje grijzig was. Maar aangezien ze de week ervoor nog met winterjassen hadden gezeten, mochten we zeker niet klagen. We hadden een leuke tourguide, genaamd Doeii. Alleen de groep was niet zo boeiend. Gelukkig waren wij met z'n achten.
Na een aantal uurtjes legde de boot bij een steiger aan. Hier gingen we kajakken. Door het prachtige halong bay kajakken door grotten, wat wil een mens nog meer! Helaas kreeg onze boot pech, en duurde het best lang voordat we weer weg gingen. Zodanig lang dat we niet meer gingen zwemmen. En mijn bucketlistding dus niet officieel voltooid was. BALEN!! We kwamen ook nog 's Avonds aan bij ons privé eiland. En de zee was wild. Dus ik was weer eens zeeziek. We hadden wel een prachtige bungalow aan het strand! Na het eten heeft de groep het op een zuipen gezet, maar Lisa en ik zijn naar bed gegaan. Ik ben er nog even uitgekomen voor de bonfire, maar dat was een klein beetje saai. Sorry sorry, nu ik dit zo opschrijf ben ik echt een zeur. Maar ik ben nou eenmaal ontzettend verwend na deze reis. Ik heb al zoveel leuke dingen meegemaakt en beleefd.
De volgende dag kregen we een heerlijk ontbijt en heb ik lekker aan het strand gelegen. En ik heb een soort van gezwommen in Halong Bay!! Iedereen deed maar een nacht Halong Bay en vertrok weer, maar wij hadden twee nachten en waren dus eventjes met zijn achten. Ook leuk!! We deden een Hike naar een verlaten strandje. Daar stond een heerlijke bbq klaar. Heel gezellig! We werden met de boot terug gebracht en daar maakten we kennis met de nieuwe groep. Ook weer meer Nederlanders. Na het eten deden we spelletjes als 30 secondes en who is the man. Wat hebben we gelachen! Vooral Eva Braun en Alex the Lion hebben heel wat teweeg gebracht! Daarna deden we nog tafeltennis en hebben we op verschrikkelijke techno muziek dansjes gemaakt!
Met de boot vertrokken we de ochtend erna naar Cat Ba Island en met een bus reden we naar het National park. Daar moesten we weer een berg op! Echt fantastisch weer, gelukkig viel het heel erg mee en het uitzicht was top!! Na de Hike was het tijd om terug naar Hanoi Rocks te gaan. Die avond gingen we weer hard! Tot in de late uurtjes hebben we in de harige hond gestaan! Next day weer helemaal niks uitgevoerd! Maar wel afscheid genomen van JoJo. :'( Michiel zou die dag ook gaan, maar besloot toch bij ons te blijven. In Sapa zouden we wel splitten.
Die avond wilde Michiel ook graag uit, want hij had een Belg ontmoet. Ann en ik besloten ook te gaan. Maar Michiel zou Michiel niet zijn als hij uiteindelijk toch een ander plan had en gewoon naar bed ging! Ann en ik zijn samen met de Belg en een Nederlander gaan stappen. En daar kwamen we Luna weer tegen! Hartstikke gezellig. Om 2 uur hielden we het voor gezien, want de volgende ochtend gingen we naar Sapa. Na een heerlijk ochtend in de slaapbus kwamen we in Sapa. Wat?? De zon scheen gewoon. Heel de groep had northface jassen gekocht en zich op het ergste voorbereid. Maar dat was helemaal niet nodig. Het was prachtig weer!!
We werden aangesproken door Mama Zee en maakten een deal. Voor 20 dollar pp zouden we allemaal 2 nachten mogen blijven in haar huis, bij haar gezin. Plus eten en drinken en hiken. O en Michiel bleef toch bij ons. Maar voor één nachtje. Annie en ik wilden niet hiken maar scooterrijden en met de groep huurden we scooters om zo naar Mama Zee te rijden. De rit was zo mooi! Met de prachtigste uitzichten over de rijstvelden en de wegen waren soms goed en soms verschrikkelijk slecht! In de middle of nowhere moesten we een rijstveld in en daar stond het huisje van Mama Zee en Papa Su. En tja... Behalve vier muren, een dak en een deur. Was het precies niks...
Geen douche, geen bed, een gat in de grond als wc en een prachtig uitzicht. We vonden het nu al leuk! En ze hadden zulke schattige eendjes!! Verder hadden ze drie kinderen, een varken, een poes en twee honden.
Ons avond eten smaakte echt verrukkelijk, en ondertussen dronken we 1,5 liter ricewine weg. Smerig spul wat je moest shotten. Als snel leerden we de woorden weinig (MiMi) en veel (ToTo). Mama Zee en Papa Su gingen ook aardig kapot. Daarna speelde Papa Su nog even op z'n bamboe instrument. Iets wat me deed denken aan een doedelzak. Maar dan zonder zak. De mannen mochten het ook nog even proberen. Toen ging het gezin naar bed, wij deden nog 30 seconds. En toen gingen we ook naar bed. Dat betekende Theo en Michiel op een soort deken. Ann, Ing en ik op een soort plankmatras voor twee personen. Mijn kussen was zo dun als een washandje. En Nicky en Lisa op een eenpersoonsmatras. Alle ingrediënten voor een topnacht. Werkelijk geen oog dicht gehad. Maarja het had ook wel wat.
Na een bananenpannenkoekenontbijt ging de groep hiken. Annieck en ik bleven achter met papa Su en de babyeendjes. Het was ontzettend mistig en je kon niet verder kijken dan 10 meter. Om half 12 sprongen wij op de scooter voor een tocht met papa Su. Wat zagen we er lekker uit met onze poncho, chillbroek en helmenpotje op ons hoofd! Dwars door de wolken, het had echt wel wat. Alleen jammer dat er dus geen uitzicht was. Lunchen deden we weer in de homestay. En daarna hup op de scooter naar Sapa. Daar hebben we een bus geboekt en even van WiFi genoten. Toen ging het even keihard regenen, en Mama Zee zei dat we maar vast naar huis moesten gaan. Het was een dik halfuur rijden maar we hadden het gelukkig in een keer kunnen vinden. De kinderen waren opgebeld om Thee voor ons te zetten. En een kwartiertje later kwamen Mama en Papa thuis. Die toverden weer, binnen mum van tijd, een heerlijk maaltje voor ons op tafel. Michiel bleef toch nog een nachtje en zou de volgende ochtend om 6 uur naar Sapa worden gebracht. De ricewine vloeide weer rijkelijk. En mama had een soort wietachtige kruiden voor in de waterpijp van Papa Su. Iedereen, behalve ik, wilde dat graag proberen.
Die avond sliepen Theo en Michiel beneden in een bed. En ik besloot op hun deken te gaan liggen, omdat we die nacht ervoor zo slecht hadden geslapen. Er was toch geen verschil tussen de grond en het matras. En ik had nu een beter kussen. Die nacht ging het toch hard regen en onweren! Niet normaal, zo hard. En hoewel het huisje niet heel stevig was, zijn we toch droog de nacht doorgekomen. Zonder te slapen, en Michiel om 6 uur door de bui naar Hanoi. Na het knuffelen van de babyeendjes en het ontbijt, vertrokken wij ook richting Sapa. Gelukkig was het droog, maar er waren watervallen, miljoenen stenen, modderplassen en kuilen op de weg. Niet normaal, ik voelde me een echte motorcrosser na elke hindernis. Mijn schoenen waren kletsnat en vies van de modder. De terugweg duurde dan ook ietsjes langer dan normaal. Maar gelukkig konden we met een heerlijk broodje de slaapbus in... Terug naar Hanoi Rocks. Daar hadden we nog 4 nachten en na 2 nachten stappen namen we afscheid van Theo. Hij vertrok naar de Filipijnen. En van Nicky en Lisa die naar Bangkok vlogen. Nicky en ik hebben trouwens de laatste dag ontdekt dat we familie zijn. Achternichtjes met dezelfde overgrootoma. Ontzettend toevallig!! Wij hebben nog heerlijk geshopt (tassen zijn niet meer te tillen) en zijn de 26e ook naar Bangkok gevlogen.
Daar stonden we weer. Precies 6 maanden later... Op Khao San Road. Dit keer met Annieck erbij. 40 graden, bloedje heet. Daar hebben we Lisa en Nicky nog gezien, dus nu kwam het echte afscheid. Vooral van Nicky. Lisa zien wij nog op de half moon. Wij gaan nog even 10 dagen genieten op de eilanden! Maar dat was wel een beetje emotioneel. Gelukkig laten we haar achter met een fantastische nieuwe reisgenoot: Frank. En dan zit voor ons dit fantastisch avontuur erop. Oprecht het mooiste wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. En ik wil niet naar huis, natuurlijk wil ik iedereen weer zien en doodknuffelen. Maar ik weet dat ik na een week weer terug wil.
Dit is mijn laatste verslag. En tot in Nederland allemaal.
Voor wie dit leest, superbedankt!! Dat jullie na 6 maanden nog steeds geïnteresseerd zijn in mijn verhalen waardeer ik ontzettend.
Kusjes, veel liefs, Mariska
De eerste dag Ho Chi Minh is verbazingwekkend goed gegaan. Hoewel we meer dan 36 uur gereisd hadden, waren we behoorlijk fit. Van al onze reisvrienden hadden we al veel tips gekregen over leuke hostels in de stad, dus het vinden van een hostel was easy. We checkten in bij Vietnam Inn Saigon. Een hostel met 9 verdiepingen en een rooftopbar. Na een klein middagdutje zijn we een stukje gaan lopen. En al snel kwamen we in een straat vol met restaurantjes. Cheap restaurantjes met plastic stoeltjes op de stoep, vlak naast de drukke weg. Ja dit was echt het Vietnam, wat ik me voorstelde. Om een uur of 8 gingen we naar de rooftopbar om onze twee gratis biertjes te innen. En al snel zat onze tafel vol met Nederlanders en Denen. Hartstikke gezellig!!! Met de Denen gingen we mee naar de club, maar omdat die 99% Vietnamees was, hielden we het al snel voor gezien.
De volgende ochtend genoten we dan ook topfit van ons ontbijt en besloten om Ho Chi Minh te gaan verkennen. We bezochten een markt, kochten een nieuwe iPhone voor Annie, aten een heerlijk broodje met varkensvlees (banh mi) en liepen verder naar het oorlogsmuseum. Een spectaculair museum met prachtige foto's en verhalen over de Vietnamoorlog. Een oorlog die veel gruwelijkheden kent. Ann en ik hebben hier examen in gedaan, maar er was al veel weg. Dus deze opfrissing van het geheugen was erg fijn. 's Avonds stond er een pubcrawl op het programma! We kregen een shirt, onze twee gratis biertjes, dansten de Limbo, kregen veel gratis shotjes, veel nieuwe vrienden en hebben 4 kroegen bezocht. Echt een hele leuke avond!! Om half 4 hielden we het voor gezien, want de volgende dag stond weer een educatief dagje op het programma.
Om 7 uur ging de wekker voor de Cù Chi Tunnels. Inge kon het allemaal niet aan en bleef in bed. Maar Ann en ik waren fris en fruitig. Bij de eerste 20 woorden van onze tourguide in de bus lag ik al te slapen.... Maar toen we op bestemming kwamen, was ik er ook helemaal klaar voor. We hadden een leuke gids en we moesten hem Mountain noemen. Hoewel het heel toeristisch is, was het echt een superleuke dag! Die mensen hebben zich 17 jaar ingegraven en onder de grond geleefd. De Amerikanen hebben ze nooit kunnen pakken. We zagen hoe ontzettend smal de tunnels zijn, boobytraps, de manier van leven, je kon schieten met echte oude geweren, we hebben het eten gegeten wat de Vietnamezen dag na dag atenen we zijn zelf ook nog 100 meter door de tunnel gelopen. Nou echt... Voor de toeristen is het breder gemaakt en groter, maar wij moesten echt kruipend, squadtend, tijgerend, door die hete tunnel. Echt grote respect voor die mensen. Een geslaagde dag :)
De volgende dag zijn we opgehaald voor twee dagen Mekong Delta. Dit keer hadden we tourguide River. Hoe toevallig... En na een paar uur in de bus werden we op de boot gezet op de hoofdrivier. We zagen hoe Kokosnoot Candy werd gemaakt, proefden verschillende tropische vruchten, proefden de lokale honing en thee en mochten met een klein bootje door de smalle kanaaltjes van de delta. Heel gaaf! Wel heel toeristisch.
Na een busreis van een paar uur kwamen we bij ons hotel aan. Na een lekkere douche hebben we het streetfood in Vietnam geprobeerd. Wat een heerlijk eten, wel erg vet. Maar tussen de foodwagentjes op een stoeltje van 20 cm hoog zitten heeft echt wel wat. De volgende dag moesten we er al heel vroeg uit. Met de boot gingen we naar de floating market. In de rivier lagen enorme schuiten met groenten en fruit. Maar ook kleine mini bootjes met kokosnoten. Wat een drukte op de vroege ochtend. We hebben nog wat rondjes gefietst op een eiland samen met de groep. En na een bezoekje aan de rijstnoedelfabriek was het tijd voor een lunch. Daarna gingen we weer met de bus naar Ho Chi Minh.
Daar kwamen we laat in de middag aan. En die avond zouden we met de slaapbus naar Mui Né worden gebracht. De slaapbussen hier zijn geweldig! Supermodern en schoon. WiFi aan boord. Echt een luxe. Wij werden, omdat we met z'n drieën waren, achterin op een soort driepersoonsbed ingedeeld. Dus het was wel een beetje krap. Maar we hebben heerlijk kunnen slapen. Om half 2 kwamen we bij ons hostel aan en na een warme douche zijn we ons bed in gekropen. De dag erna hebben we lekker aan het zwembad gelegen, na een tijdje kwam Marly ons joinen. Een Nederlandse die we toevallig weer tegenkwamen. We besloten om de volgende dag lekker te gaat scooteren naar de zandduinen.
Wat waaaait het hard daar! We zijn echt gezandstraald, maar het was een hele mooie rit naar de zandduinen. Eerst zijn we naar de verste duinen gereden. De witte duinen. Na een aantal foto's en een drankje hebben we onze tocht vervolgd naar de Fairy Stream. Een soort mini grand Canyon. Maar ook hier werden we gezandstraald. Het zand is zo fijn en het waaide erg hard dus we zaten helemaal onder. Uiteindelijk zijn we weer een stukje terug gereden voor de rode duinen. We waren zo zanderig dat we niet meer op de zonsondergang wilden wachten dus na wat fotootjes zijn we richting ons hostel gegaan voor een verfrissende duik. Marly en Inge hebben nog benzine voor ons gehaald. Want Annieck en ik stonden opeens stil.
Met z'n vieren besloten we om de volgende dag de morningbus naar Dalat te nemen. Waar we onze intrek namen in het Family Hostel. En dat is oprecht het leukste hostel ooit!! Na een wandeling met de backpack door Dalat werden we door een andere backpackers naar het hostel gebracht. De bergen op! Halverwege de berg kwam "mama" al naar ons toe gerend. We kregen een dikke knuffel en een kus. En ze bracht ons verder naar de huiskamer. Daar werden we door de rest van de familie verwelkomd en binnen drie tellen stond er een heerlijke lunch voor onze neus. Aan een hele lange tafel zaten al een aantal Nederlandse meiden. Dus dat was hartstikke gezellig. We werden aan het werk gezet voor het Familydiner. Ing en Ann mochten de boontjes doppen en ik de aardappels schillen met de grootste dunschiller ooit. Dat liet ik al snel aan Andy onze nieuwe vriend uit Australië over. Want wij konden naar onze kamer. We kregen een de onderste vier bedden naast elkaar. Dus het was net een slaapfeestje. We gingen nog even naar het Crazy House, een huis met vreemde trappen, vreemde vormen en rare weggetjes. Daar hebben we omgekeerd verstoppertje gespeeld. Om 5 uur werden we weer verwacht voor het diner. En met het hele hostel hebben we heeeeeeeerlijk gegeten. Het eten bleef maar komen, aardappels, broccoli, boontjes, loempia's, beef, chicken en als klap op de vuurpijl, dikke bananen pannenkoeken. Echt de lekkerste ooit!! Het was zo ontzettend gezellig, en er bleven maar meer mensen komen.
Daarna was het tijd voor een drankje, drankspelletjes en nieuwe vrienden maken. Alleen maar leuke mensen ontmoet natuurlijk! En met het hele hostel gingen we rond 9 uur naar de karaoke bar. Voor 2 euro konden we daar 1,5 uur Karaoke zingen en kregen we 2 gratis bier. De keeltjes hebben we zeker schoor gezongen.
De volgende dag stond Canyoning op het programma. Met bijna het gehele hostel zijn we van rotsen abgeseild, van rotsen afgesprongen (11 meter), van rotsen afgegleden, van watervallen abgeseild en hebben we in het water gelegen. Echt een supercoole ervaring! Om 5 uur weer aan het diner om de dag na te bespreken. Na wat drankspelletjes hadden Inge en ik weer zin in Karaoke. Helaas haakte iedereen af, behalve de Canadees Jesse en de Australische Kahlia, dus zijn we gewoon met z'n vieren gegaan. Megaleuk!!
In Dalat is echt een mustthing to do scooter rijden door de bergen. Het is er namelijk ontzettend mooi, prachtige bergen en gesteenten, supermooie uitzichten en leuke dorpjes. Op een gegeven moment leek het net alsof ik in het Westland reed. Allemaal kassen met Gerbera's en andere planten. We bezochten de Elephant Waterfall en keerden weer op tijd terug naar huis voor het familiediner. Er waren weer allemaal nieuwe mensen aangekomen, dus het was weer supergezellig. En na wat drankspelletjes hebben we weer een hele grote groep meegekregen naar het Karaoke, waaronder een heleboel Nederlanders en Belgen.
Zo sloten we Dalat weer fantastisch af, want de volgende dag gingen we weer vroeg naar Quy Nhon, tenminste dat was de bedoeling. We reden eerst naar Nha Trang en daar moesten we de local bus naar Quy Nhon pakken. Na een supermooie rit door weer adembenemende landschappen kwamen we in Nha Thrang aan. Een toeristische badplaats, dat voornamelijk Russen trekt. Hier kregen we te horen dat er geen local bus was. En dat we Quy Nhon wel konden vergeten. Top. Dan maar gewoon lekker op het strand liggen in Nha Thrang en diezelfde nacht nog de bus pakken naar Hoi An. Een hoogtepunt van Vietnam.
We verbleven in het Sun Flower hostel en daar zijn we in totaal 6 nachten gebleven. We waren nog met Marly, maar zij zou ons na drie nachten al verlaten. Hoi An is een heel schattig plaatsje met oude huisjes. 's Avonds wordt de stad verlicht met 1000 lampionnetjes en is er een gezellige Avondmarkt. Hoi An is ook dé plek waar je kleding kan laten maken. Vooral mannen kunnen hier helemaal losgaan en voor een prikkie een pak op maat laten maken. Ik liet me de eerste dag een jumpsuit en een little black dress aanmeten. De dag erna konden we het passen en de dag daarna ophalen. Helemaal super! Het is ontzettend leuk geworden. We hebben Hoi An nog op de fiets ontdekt en zijn naar het strand geweest. We hebben ons in de avonden ook zeer vermaakt want hier is onze reisfamilie echt ontstaan. Onze reisfamilie bestaat uit: Ons drietjes, Theo uit Friesland, Nicky en Lisa uit Utrecht, Josephine uit Alkmaar & Michiel uit België. Samen hebben we veel drankspelletjes gedaan en zijn we vaak op stap geweest.
We besloten om met zijn achten de tocht van Hoi An naar Hue op de moterbike te doen. Dwars door de Hai Van Pass. De mooiste route volgens onder andere Top Gear. En wat was het mooi, onbeschrijfelijk mooi. Langs de kust, door de bergen en op ontzettend drukke wegen. Wat was het gaaf!! En ook heel gezellig met de groep!
Aangekomen in Hue leverden we de scooters in en kregen we onze bagage bij ons hostel. Die avond deden we in het hostel van de meiden een pubquiz, wij Nederlanders en de Belg bleken niet zo heel slim... Een na laatste. De volgende dag reden we met scooters naar en door het verlaten waterpark. Een toffe ervaring!! Alles begroeid en viezig. Lekker rondscheuren door dat park. We gingen op tijd naar Hue terug want we wilden nog afscheid nemen van Jo omdat zij de volgende dag al naar Hanoi zou gaan.
Na het eten hadden wij ons verheugd op de beerolympics in het hostel, maar dat viel een beetje tegen. Annie en ik zijn met een fles wijn op onze kamer gaan zitten samen met onze Nederlandse roomie Luna. En al snel kwam de rest van de groep ook. Na wat leuke drankspelletjes en heel veel lol, gingen we op stap.
De volgende dag hebben we gewoon heel rustig aan gedaan. Want het was ongeveer 45 graden. 's Middags vertrokken naar Phong Nha National Park. En daar kwamen bij zonsondergang aan. Een supertof hostel, easy tiger. Ondertussen kennen we ongeveer iedereen die naar het noorden reist. Dus dat is hartstikke gezellig!We gingen na een heerlijk sparerib maaltijd redelijk vroeg naar bed.
De volgende dag huurden we, na het ontbijt, een aantal scooters en reden we door het prachtige, adembenemende landschap van het nationaal park. We bezochten de Paradise cave. Een megagrot! Die ik persoonlijk een beetje vond tegenvallen. Erg toeristisch. Maar daarna reden we naar de Darkcave en die was echt supergaaf!! We gingen met een zipline naar beneden, over een soort meer. Daarna zwommen we naar de grot en liepen met onze blote voeten door de grot. We liepen door hele smalle gangetjes en doordat de grot elk jaar onder water stond, was er overal modder. Een hele zachte modder die iets weg had van Nutellapasta. Maar dan ietsje vloeibaarder. Langzamerhand werd de modder dieper en moesten we klauteren en klimmen door de smalle gangetjes. Je been werd volledig opgezogen in de modder en het was moeilijk om niet languit te gaan. Op een bepaald moment kwam je in een grotere ruimte waar je heerlijk kon liggen in de modder. Zo gek. Want het was best dik dus je kon gewoon in de modder zitten, zonder naar de bodem te zakken. Echt superleuk! We eindigden op een modderglijbaan naar beneden. Echt een van de leukste ervaringen tot nu toe!
Die avond hebben we spelletjes gespeeld en hebben we bij een lokaal restaurant een feestje gebouwd. Keiharde muziek en een jongetje van 5 die de show steelde. Drank en Drugs is hartstikke populair onder de buitenlanders dus die is regelmatig langsgekomen. Ze noemen het ook wel ons volkslied! Wat maken we toch een goede indruk!
De dag erna bestond uit Chillen aan het zwembad! En hoewel we steeds verder naar het noorden gaan, valt het nog hartstikke mee met het weer! Die avond pakten we de slaapbus naar Tam Coc. We zouden om 7 uur aankomen maar dat werd 4 uur 's Nachts. Oepsssss Nicky had net haar tweede slaappil genomen! Met een taxi gingen we naar onze homestay, de ene groep belandde alleen bij de verkeerde. Zij kregen midden in de nacht pannenkoeken en moesten nog in het donker door het rijstveld. Ik was samen met Lisa en een slaapdronken Nicky bij de goede homestay aangekomen. En wat een geluk! We konden gelijk het bed in.
De volgende ochtend huurden we eens scooter en finally ik had een classy Vespa lookalike. We reden door prachtige rijstvelden met fantastische krijtrotsen. En de groep besloot om weer een berg te beklimmen. Ik sloeg over, want zoals jullie weten heb ik er een hekel aan! En het was ook best een beetje mistig. Ik ben door de rijstvelden gaan wandelen en heb hele schattige babyeendjes gezien. Hierna zijn we naar een pagode gegaan. Op Google zag hij er indrukwekkend uit, maar dat viel een klein beetje tegen. Daarna zijn we naar Nin Binh gereden voor een bezoekje aan de supermarkt! Bepakt met marshmallows en materiaal voor vuur keerden we terug naar ons Homestay. Na het eten stookten we een vuurtje en smolten we marshmallows boven het vuur! Hartstikke gezellig! Ondertussen heerste er buikgriep bij ons in de groep, dus om en om wisselden we elkaar af, Theo was al aan de beurt geweest en die avond begon ook Annie te spugen.
Gelukkig voelde ze zich de volgende dag al wat beter, maar goed ook want we gingen met een bootje door de prachtige omgeving van Tam Coc. Onze kapitein roeide met zijn voeten en had ongeveer twee tanden in zijn mond! We vaarden door rijstvelden, door grotten, langs de bijzondere begraafplaatsen en we waren omringd door prachtige rotsen. Heel gaaf! Wat is Vietnam supermooi!
Om 4 uur vertrok onze bus naar Hanoi. In Hanoi zaten we in een heel leuk hostel: Hanoi Rocks. En we zagen Marly weer! Samen met Marly en Annick (haar reisgenootje) en onze groep aten we in een superlekker restaurant. Met Vietnamese BBQ. Het leek een beetje op gourmetten. Echt supergezellig en ongelooflijk lekker!! Daarna haalden we drank en gingen op ons dakterras spelletjes doen. En om 12 uur liepen we met ons hele hostel naar de club. De Harige Hond, ja leuke namen bedenken is hier specialiteit. Zo heb je ook een club die half man, half noodle heet. Heel apart. Maar het was een leuke avond en Jojo was er ook weer! Groep bijna compleet, want Michiel lag op bed.
De volgende dag bestond vooral uit uitbraken en slapen. Lisa kreeg helaas buikgriep. Dus dat was heel zielig! Vooral omdat we de dag erna naar Halong Bay gingen. Op cocktailcruise, de cocktails bestonden voornamelijk uit smerige ricewine maar dat mocht de pret niet drukken. Halong Bay stond hoog op mijn bucketlist! En dan voornamelijk van de boot springen. Maar ook omdat het gewoon heel erg mooi is. Jammer was wel dat het een beetje grijzig was. Maar aangezien ze de week ervoor nog met winterjassen hadden gezeten, mochten we zeker niet klagen. We hadden een leuke tourguide, genaamd Doeii. Alleen de groep was niet zo boeiend. Gelukkig waren wij met z'n achten.
Na een aantal uurtjes legde de boot bij een steiger aan. Hier gingen we kajakken. Door het prachtige halong bay kajakken door grotten, wat wil een mens nog meer! Helaas kreeg onze boot pech, en duurde het best lang voordat we weer weg gingen. Zodanig lang dat we niet meer gingen zwemmen. En mijn bucketlistding dus niet officieel voltooid was. BALEN!! We kwamen ook nog 's Avonds aan bij ons privé eiland. En de zee was wild. Dus ik was weer eens zeeziek. We hadden wel een prachtige bungalow aan het strand! Na het eten heeft de groep het op een zuipen gezet, maar Lisa en ik zijn naar bed gegaan. Ik ben er nog even uitgekomen voor de bonfire, maar dat was een klein beetje saai. Sorry sorry, nu ik dit zo opschrijf ben ik echt een zeur. Maar ik ben nou eenmaal ontzettend verwend na deze reis. Ik heb al zoveel leuke dingen meegemaakt en beleefd.
De volgende dag kregen we een heerlijk ontbijt en heb ik lekker aan het strand gelegen. En ik heb een soort van gezwommen in Halong Bay!! Iedereen deed maar een nacht Halong Bay en vertrok weer, maar wij hadden twee nachten en waren dus eventjes met zijn achten. Ook leuk!! We deden een Hike naar een verlaten strandje. Daar stond een heerlijke bbq klaar. Heel gezellig! We werden met de boot terug gebracht en daar maakten we kennis met de nieuwe groep. Ook weer meer Nederlanders. Na het eten deden we spelletjes als 30 secondes en who is the man. Wat hebben we gelachen! Vooral Eva Braun en Alex the Lion hebben heel wat teweeg gebracht! Daarna deden we nog tafeltennis en hebben we op verschrikkelijke techno muziek dansjes gemaakt!
Met de boot vertrokken we de ochtend erna naar Cat Ba Island en met een bus reden we naar het National park. Daar moesten we weer een berg op! Echt fantastisch weer, gelukkig viel het heel erg mee en het uitzicht was top!! Na de Hike was het tijd om terug naar Hanoi Rocks te gaan. Die avond gingen we weer hard! Tot in de late uurtjes hebben we in de harige hond gestaan! Next day weer helemaal niks uitgevoerd! Maar wel afscheid genomen van JoJo. :'( Michiel zou die dag ook gaan, maar besloot toch bij ons te blijven. In Sapa zouden we wel splitten.
Die avond wilde Michiel ook graag uit, want hij had een Belg ontmoet. Ann en ik besloten ook te gaan. Maar Michiel zou Michiel niet zijn als hij uiteindelijk toch een ander plan had en gewoon naar bed ging! Ann en ik zijn samen met de Belg en een Nederlander gaan stappen. En daar kwamen we Luna weer tegen! Hartstikke gezellig. Om 2 uur hielden we het voor gezien, want de volgende ochtend gingen we naar Sapa. Na een heerlijk ochtend in de slaapbus kwamen we in Sapa. Wat?? De zon scheen gewoon. Heel de groep had northface jassen gekocht en zich op het ergste voorbereid. Maar dat was helemaal niet nodig. Het was prachtig weer!!
We werden aangesproken door Mama Zee en maakten een deal. Voor 20 dollar pp zouden we allemaal 2 nachten mogen blijven in haar huis, bij haar gezin. Plus eten en drinken en hiken. O en Michiel bleef toch bij ons. Maar voor één nachtje. Annie en ik wilden niet hiken maar scooterrijden en met de groep huurden we scooters om zo naar Mama Zee te rijden. De rit was zo mooi! Met de prachtigste uitzichten over de rijstvelden en de wegen waren soms goed en soms verschrikkelijk slecht! In de middle of nowhere moesten we een rijstveld in en daar stond het huisje van Mama Zee en Papa Su. En tja... Behalve vier muren, een dak en een deur. Was het precies niks...
Geen douche, geen bed, een gat in de grond als wc en een prachtig uitzicht. We vonden het nu al leuk! En ze hadden zulke schattige eendjes!! Verder hadden ze drie kinderen, een varken, een poes en twee honden.
Ons avond eten smaakte echt verrukkelijk, en ondertussen dronken we 1,5 liter ricewine weg. Smerig spul wat je moest shotten. Als snel leerden we de woorden weinig (MiMi) en veel (ToTo). Mama Zee en Papa Su gingen ook aardig kapot. Daarna speelde Papa Su nog even op z'n bamboe instrument. Iets wat me deed denken aan een doedelzak. Maar dan zonder zak. De mannen mochten het ook nog even proberen. Toen ging het gezin naar bed, wij deden nog 30 seconds. En toen gingen we ook naar bed. Dat betekende Theo en Michiel op een soort deken. Ann, Ing en ik op een soort plankmatras voor twee personen. Mijn kussen was zo dun als een washandje. En Nicky en Lisa op een eenpersoonsmatras. Alle ingrediënten voor een topnacht. Werkelijk geen oog dicht gehad. Maarja het had ook wel wat.
Na een bananenpannenkoekenontbijt ging de groep hiken. Annieck en ik bleven achter met papa Su en de babyeendjes. Het was ontzettend mistig en je kon niet verder kijken dan 10 meter. Om half 12 sprongen wij op de scooter voor een tocht met papa Su. Wat zagen we er lekker uit met onze poncho, chillbroek en helmenpotje op ons hoofd! Dwars door de wolken, het had echt wel wat. Alleen jammer dat er dus geen uitzicht was. Lunchen deden we weer in de homestay. En daarna hup op de scooter naar Sapa. Daar hebben we een bus geboekt en even van WiFi genoten. Toen ging het even keihard regenen, en Mama Zee zei dat we maar vast naar huis moesten gaan. Het was een dik halfuur rijden maar we hadden het gelukkig in een keer kunnen vinden. De kinderen waren opgebeld om Thee voor ons te zetten. En een kwartiertje later kwamen Mama en Papa thuis. Die toverden weer, binnen mum van tijd, een heerlijk maaltje voor ons op tafel. Michiel bleef toch nog een nachtje en zou de volgende ochtend om 6 uur naar Sapa worden gebracht. De ricewine vloeide weer rijkelijk. En mama had een soort wietachtige kruiden voor in de waterpijp van Papa Su. Iedereen, behalve ik, wilde dat graag proberen.
Die avond sliepen Theo en Michiel beneden in een bed. En ik besloot op hun deken te gaan liggen, omdat we die nacht ervoor zo slecht hadden geslapen. Er was toch geen verschil tussen de grond en het matras. En ik had nu een beter kussen. Die nacht ging het toch hard regen en onweren! Niet normaal, zo hard. En hoewel het huisje niet heel stevig was, zijn we toch droog de nacht doorgekomen. Zonder te slapen, en Michiel om 6 uur door de bui naar Hanoi. Na het knuffelen van de babyeendjes en het ontbijt, vertrokken wij ook richting Sapa. Gelukkig was het droog, maar er waren watervallen, miljoenen stenen, modderplassen en kuilen op de weg. Niet normaal, ik voelde me een echte motorcrosser na elke hindernis. Mijn schoenen waren kletsnat en vies van de modder. De terugweg duurde dan ook ietsjes langer dan normaal. Maar gelukkig konden we met een heerlijk broodje de slaapbus in... Terug naar Hanoi Rocks. Daar hadden we nog 4 nachten en na 2 nachten stappen namen we afscheid van Theo. Hij vertrok naar de Filipijnen. En van Nicky en Lisa die naar Bangkok vlogen. Nicky en ik hebben trouwens de laatste dag ontdekt dat we familie zijn. Achternichtjes met dezelfde overgrootoma. Ontzettend toevallig!! Wij hebben nog heerlijk geshopt (tassen zijn niet meer te tillen) en zijn de 26e ook naar Bangkok gevlogen.
Daar stonden we weer. Precies 6 maanden later... Op Khao San Road. Dit keer met Annieck erbij. 40 graden, bloedje heet. Daar hebben we Lisa en Nicky nog gezien, dus nu kwam het echte afscheid. Vooral van Nicky. Lisa zien wij nog op de half moon. Wij gaan nog even 10 dagen genieten op de eilanden! Maar dat was wel een beetje emotioneel. Gelukkig laten we haar achter met een fantastische nieuwe reisgenoot: Frank. En dan zit voor ons dit fantastisch avontuur erop. Oprecht het mooiste wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. En ik wil niet naar huis, natuurlijk wil ik iedereen weer zien en doodknuffelen. Maar ik weet dat ik na een week weer terug wil.
Dit is mijn laatste verslag. En tot in Nederland allemaal.
Voor wie dit leest, superbedankt!! Dat jullie na 6 maanden nog steeds geïnteresseerd zijn in mijn verhalen waardeer ik ontzettend.
Kusjes, veel liefs, Mariska
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
