EnjoyingCambodia

Hoi allemaal,

Het heeft even op zich laten wachten, maar hier is hij dan: het 3e verslag. Op dit moment zijn we al bijna klaar met Cambodja. Ik was echter gebleven in Vang Vieng: HET backpackersstadje van Laos.

Vang Vieng was waanzinnig, nog steeds samen met Elina de Fin. Vang Vieng staat bekend om het tuben in de Mekong Rivier. Tuben van bar tot bar, dat hebben wij dan ook zeker gedaan.
Maar even bij het begin beginnen. Ik had geloof ik al verteld over het gratis Tigerwhiskeyuurtje van ons hostel. De eerste avond was dat al supergezellig, iedereen wilde meedoen met de bus. En daarna gingen we met z'n allen naar Sakura Bar. Met als eerste doel: een gratis shirt scoren. Free T-shirt bij 2 vodka is geen gek idee van de bar. Want werkelijk overal tot in Cambodja lopen de mensen met de shirts. In Sakura Bar kwamen we weer iedereen tegen van Luang Prabang, behalve de Frenchies daar hebben we afscheid van genomen. Maar verder was de groep compleet. Het werd een latertje die avond, wat voor mijn knie niet al te best af liep.

De volgende dag gingen Elina, Inge en ik al tuben. De rest van de groep zou de dag daarna gaan. Maar wij kwamen voor het tuben dus dat gingen we ook gewoon doen. Na een heerlijke sandwich gingen we naar de tubingsoffice. Met een waterproofbag en een GoPro in de hand zaten we in de tuktuk richting de rivier. Iets wat zenuwachtig, want er zijn wilde verhalen bekend over deze manier van tuben. Maar de rivier was best kalm, rustig gingen we in de tube zitten. En na ongeveer 5 minuten foto's en filmpjes maken met de Gopro stond er al een Aziaat aan de kant met een touw, klaar om je naar de bar te trekken. Nou bij de eerste bar was er een strandje en uit je tube komen was heel makkelijk. Dus het viel ons alles mee. Bij de eerste bar was een groot modderbad en daar werd stoelendans met tubes gespeeld. Dus iedereen de modder in. Was echt hilarisch om te zien! Na ongeveer 1,5 uur sprongen we weer in de tube op weg naar bar nr. 2 na weer een kleine 5 min. Tuben werden weer naar binnen gehengeld. Daar kregen we een toffe hoofdband en hebben we dansjes gedaan. Daarna hup in de tube naar bar 3. Bij bar 3 hadden ze allemaal puppy's op de bar gezet. Echt van een paar weken oud en dat terwijl de muziek keihard stond. Dat had nou niet gehoeven van mij. Maarja je doet er weinig aan. Na het limbo vuur dansen, besloten wij om geen tuktuk terug te pakken (zoals bijna iedereen deed) maar gewoon de rivier af te tuben. Dat was echt genieten, zonsondergang, af en toe rots ontwijken en toen was het opeens donker. Via een zaklamp werden we naar de kant gehaald en zat dag nr. 1 erop. Nouja het tuben dan. 's Avonds gewoon hetzelfde ritueel, Sakurabar en ergens een afterdansje.

Next day gingen we gezellig met de groep tuben. Wij dachten ervaren te zijn, maar deze keer was het helemaal anders. Andere barren, wild water, meer uitdagingen....
We begonnen gezellig met Rene en de rest volgde iets later. Na een geslaagd potje beerpong en een paar dansjes en drankjes tubete (?!) we naar bar 2. Wat een avontuur, ik had supergeluk dat ik door de eerste en beste Aziaat aan de kant werd getrokken. En dat ik een beetje bij de eerste groep zat. Elina en Inge moesten namelijk terug voor hun slippers. Dus terwijl ik al op de kant stond kwam de rest eraan. Als toeschouwer was dat hilarisch, voor degene in het water wat minder. De plek waar we aan de kant moesten komen was ondiep, maar de bodem lag vol met rotsen. En de stroming was ontzettend sterk. Het was echt een chaos. Overal op de rivier stonden mensen vast in het water, ze konden zich niet bewegen want dan zouden ze mee worden gesleurd en hun tube verliezen. Dat gebeurde dan ook regelmatig. En ik maar filmen met m'n Gopro. En de Aziaten maar hengelen om iedereen veilig aan de kant te krijgen. Iedereen was ook wel iets verloren van hun spullen. Soms waardevol, soms iets minder waardevol. Er zijn gelukkig geen ongelukken gebeurd die dag en iedereen kon veilig in bar 2 waterbasketbal spelen en drankjes drinken. Ook bar 3 was een stuk heftiger om te bereiken, de kant was er heel hoog en ook hier dreef iedereen voorbij of knalde op elkaar. Maar wonder boven wonder lukte dit ook prima. En stond iedereen weer veilig bij de laatste bar. Je kan je voorstellen, waarom doen mensen dit.... Maar het was zo ontzettend gezellig en leuk met iedereen, de sfeer was top. Lekker spelletjes spelen, dansjes doen, buckets drinken. Ja helemaal leuk :)

Toen kwam het avontuur naar de tubingsoffice komen nog. Met de hele groep lagen we in het water, maar uiteindelijk ben ik met Elina en Dominik op de rivier geëindigd, de rest was langzaam afgehaakt en bij kanten eruit gestapt. Inge zag ik pas weer in het hostel en na een lekker douche is zij d'r bedje ingekropen. Ik ben nog even met Elina en heel de groep in de Sakurabar en afterbar. En dat was het einde van een heftige 6daagse Laos. Nu zouden we het wat rustiger aan doen?!

Voor iedereen die nu denkt, hé dat wil ik ook. Een dag na onze tubeavonturen is er een 19jarige jongen overleden. Hij is alleen op de rivier terecht gekomen in het donker en dat is tragisch afgelopen. Het schijnt dat er ook nog twee mensen zijn overleden aan een combinatie van drank en drugs. De regering van Laos heeft het tuben nu voor een jaar verboden. Erg verdrietig, wij hebben met deze jongen ook nog staan feesten.

Rene en Dominik waren ondertussen Vang Vieng ontvlucht door een kleine aanvaring met een aantal ladyboys. Mooi verhaal...
En wij sloten een dag later in Vientiane aan. De hoofdstad van Laos, vroeger lang in Fransen handen geweest en dat zag je aan hele mooie Franse bouwstijlen. En alle bakkerijen met croissants. 's Avonds zijn we met een groep uit eten geweest. En nog even over de nightmarket gelopen.
De volgende dag zijn Inge en ik met Elina de Patuxay gaan bezoeken, een Arc De Thriomphe maar dan anders. En zijn we 's Middags met z'n vijfjes richting het Buddhapark gegaan. Het zou allemaal heel groot en gaaf zijn, maar dat viel een beetje tegen. Maar we waren met z'n vijven en hebben erg gelachen. Zo hebben we een aantal beelden proberen na te doen op een foto en hebben we nog wat souvenirs geshopt.

Inmiddels had Rene besloten om niet naar Vietnam te gaan maar met ons mee naar Cambodja en namen wij afscheid van onze Finnie Elina die richting Vietnam ging en van Dominik die richting Bangkok zou gaan.
Afscheid nemen is NIET leuk!!!

Met Rene en Inge de nightbus in voor onze laatste stop in Laos, the 4000 islands. Iets wat zeker op mijn verlanglijstje stond, want je kan daar dolfijnen spotten.
Er was ons een singlebed in de bus beloofd maar dat was niet helemaal waar. Inge en ik lagen uiteindelijk bij elkaar in een bedje en Rene mocht zijn bed delen met een Aziaat. (Vond hij erg leuk) Maar al met al prima geslapen. Na een busswitch en een klein tochtje met de boot aangekomen op Don Det, het eiland waar het meeste te doen was. We hadden al snel een kamer gevonden voor ons drieën. Rene mocht op een matrasje van 1 cm dik.
En daarna hebben we een beetje op het strandje gelegen en in de rivier gezwommen. Supersnel nieuwe vrienden gemaakt natuurlijk, er was een soort lokale eilandgek. Hij vond het heel leuk om bij ons te zitten. Altijd gezellig. En ook de honden vonden ons erg leuk. We kwamen er ook die avond achter dat het eiland bestaat uit voornamelijk toeristen die graag happy willen worden. Elk drankje en elk eten kon je daar happy maken, als je begrijpt wat ik bedoel. Niets voor mij, maar de sfeer was prima, hahah logisch ook.

De volgende dag waren we al vroeg uit de veren voor een dagje op de kajak. In een driepersoonskajak vertrokken we met een groepje richting de waterval. Nou dat ging best aardig. Af en toe een strominkje en af en toe hard werken. Rene, Inge en ik waren echt goed. Elke keer lagen we voorop, maar van onze gids moesten we elke keer wachten. Maar leg maar eens een boot stil midden in een sterk stromende rivier, we kajakten recht de bosjes. Alledrie probeerden we eruit te komen door met de peddel te duwen tegen de bosjes, nou daar lagen we ondersteboven in het water. Erg verfrissend! De waterval was mooi en ook daar hebben we lekker kunnen zwemmen. Toen gingen we met de kajak richting een meertje waar we een dolfijn hebben gespot. Denk nu niet aan een flipperdolfijn, want deze dolfijn lijkt daar in de verste verte niet op. Google Irrawaddy Dolphin en je begrijpt wat ik bedoel. Maar ik was helemaal gelukkig, m'n eerste wilde dolfijn. Na een heerlijk bbq lunch gingen we weer verder HEEL dat meer over. En nadat we voorheen elke keer voorop lagen, waren de rollen nu omgedraaid. Het was nog best pittig. Als bijna de laatste kwamen we aan bij de volgende stop. Daar werden we naar een waterval gebracht. Dat vond ik vooral heel erg leuk, mijn teenslippers waren namelijk overleden en om de 3 sec moest ik ze uitdoen en maken. Dus ik veroorzaakte hele files achter me. En we moesten op scherpe rotsen lopen en over enge bruggetjes. Maar de waterval was het waard, een enorm ding met enorme kracht.
Een hele leuke sportieve dag, maar wel vermoeiend. Die avond hebben we lekker Indian food gegeten en nog een drankje gedaan in de reggaebar. Met een afsluiter op het strandje wat net een soapserie was door alle happy mensen. Oja en de eilandgek is hier ook altijd bij betrokken. Bij het eten, het drankje en de afsluiter. Erg gezellig.

De volgende dag een chilldagje gehouden aan het strandje en vooral veel geslapen. Ook nog een afsluitertje in de reggeabar waar Rene en ik met drie Nederlanders een nieuw kaartspel hebben gespeeld. Met als achtergrondmuziek het gesnurk van de eilandgek, die in slaap was gevallen in de bar.

Toen begon de lange reis naar Cambodja, sowieso al een dure reis want we moesten de New Road nemen en als je daarover gaat, moet er al 15 dollar meer worden betaald. Met het bootje naar de overkant, met een busje naar de grens, met de voet de grens over, even wachten op je paspoort, heel lang wachten in een bus, met de bus over een soort BMXbaan (overal heuvels en kuilen), even wachten bij de familie van je gids, met de minivan over de nieuwe weg en met eigen muziek richting Siem Reap. You have to be patient in Asia.

Maar we waren wel mooi in Cambodja!!! Het derde land van onze reis, een land waar we weinig van af weten, waar de munteenheid Riel is, maar ze betalen met US dollars. (Duuurrr)
Een land met een hele heftige geschiedenis en een hele lieve bevolking!

Siem Reap is een toeristische stad. De Angkor Wat staat hier en dat is het 8e wereldwonder. Dus mensen over de hele wereld (Korea, China en Japan) komen dit wonder graag aanschouwen. Het centrum genaamd pubstreet was geweldig!! Net Europa of een filmset. Allemaal leuke restaurantjes en leuke steegjes met gezellige huisjes en lichtjes. En ze hebben in Cambodja dus WIJN en Rosé, dus wij waren helemaal verliefd op de binnenstad. Zo ontzettend gezellig. Die gingen we zeker nog beter verkennen, maar de volgende dag zou onze tuktukdriver Rabi om 5.00 voor de deur staan. Dus het leek ons beter om te gaan slapen.

Nou daar gingen we dan met ons goede gedrag. Samen met 838372 andere mensen de sunrise bij Angkor Wat bekijken. En hij was zeker mooi! Een heel mooi bouwwerk. Daar hebben we een tijdje rond gelopen en mooie kiekjes geschoten. En na een lekker ontbijtje werden we naar Angkor Thom gebracht. Daar hebben we de eerste aapjes gespot, heel gaaf !! Daar was het ook heel mooi, maar je moest erg oppassen dat je niet verdwaalde in de jungle van selfiesticks! Wat een ongelooflijk veel Koreanen, Chinezen en Japanners. Ook hebben we daar de eerste aapjes van deze reis gespot. We eindigden onze Tour in de TombRaidertempel van Angelina Jolie. Persoonlijk vond ik die het mooiste. Om 12 uur vonden het wel genoeg en zijn we lekker aan het zwembad gaan liggen. Na een heerlijk dutje zijn we richting het centrum gegaan voor een etentje en een wijntje. En daarna op straat voor 1 dollar cocktails gaan drinken. Supergezellig allemaal kleine karretjes met allemaal plastic stoeltjes eromheen en een leuk muziekje. Al snel weer wat mensen ontmoet van de 4000 islands. En na een tijdje zijn we naar Angkor What gegaan, de club van de Pubstreet. Daar hebben we leuke dansjes gedaan en buckets gedronken. Om een uur of 3 was het leuk geweest en gingen we lekker slapen.

De volgende dag hebben we de slowboat naar Battambang geboekt en rustig aan gedaan. Want er was niet meer zoveel te doen in Siem Reap. Mensen doen hier 5daagse tempeltours maar voor ons was 1 dag genoeg. 's Avonds zijn we nog wel heerlijk uit eten geweest en hebben we rosé gedronken. Nog even kort een paar dansjes gedaan en toen richting bed. Want we moesten weer vroeg richting de slowboat.

De slowboat was heel erg leuk, maar ook verschrikkelijk warm. We vaarden over de rivier tussen drijvende huisjes, kerken, scholen en bootjes. Overal spelende kindjes in het water en allemaal vrolijk zwaaiend. Wij zaten op het dak van de slowboat en genoten van de omgeving. Het werd warmer en warmer en we werden roder en roder. En misschien duurde de boottocht net een uurtje te lang. Maar het was wel weer een ervaring!
In Battambang stonden er ongeveer 20 tuktukdrivers met bordjes van guesthouses in hun hand. Daar maakten we kennis met Nani, hij zou onze tourguide voor twee dagen worden.

Die avond hebben we een van oorsprong Frans circus bezocht. Jongeren die op een circusschool zitten en die 3x per week optreden. Fantastisch, een ontzettend hoog niveau! Wij vonden het helemaal leuk.
Daar kwamen we Nienke tegen, een Nederlands meisje dat Rene en ik al kenden van the 4000 islands. Zij besloot om de volgende dag ook met ons mee te gaan.

Nani kwam ons om een uurtje of 10 halen om ons naar de bamboetrein te brengen. Een oude rails met allemaal wieltjes en op de wieltjes een bamboeplateau waar je op kan zitten. Met hoge snelheid rijd je dan 7 km en dan weer terug. En daar gingen we, tot we opeens tegenliggers tegenkwamen. Geen probleem, het treintje verminderde vaart. De mensen van de andere trein stapten af en de trein werd in 3 delen van het spoor gehaald, door de chauffeurs. Daarna werd hij aan de andere kant van ons er weer op gezet. Wij konden verder en de andere mensen ook. Bizar. Dat gebeurde een aantal keer, maar dan moesten wij eraf. En kwamen er een heleboel tegenliggers. Overal hingen spinnen en vlogen vlindertjes. Behalve de spinnen, was dat erg leuk. Bij het eindstation kwamen er allemaal kindertjes armbandjes verkopen. En stonden er allemaal kraampjes met kleding. Na ongeveer 20 min. reden we weer in volle vaart terug naar het beginstation. Zonder te stoppen dit keer!

We reden met Nani verder richting the killer cave. Ondertussen maakten we wat stops en dan vertelde Nani wat over het landschap of over de plantages waar we langs reden. The killer cave was bovenop een berg. Dus ik mocht mijn favoriete hobby, berg beklimmen, weer uitoefenen. Maar heel indrukwekkend. In 1975 was de rode Khmer aan de macht en vermoordde iedereen met een beetje intelligentie. Dat is belachelijk natuurlijk. Wanneer was je dan intelligent? Als je een bril had, was je bijvoorbeeld al te intelligent voor hun. In de killer cave gooiden ze die mensen naar beneden op de rotsen. Er stond ook nog een klein altaar met schedels en botten van deze mensen. Bizar om voor te stellen. En nog zo kort geleden. Vervolgens klommen we nog een stukje voor het uitzicht! En Nani vertelde ons over alle legendes en verhalen uit de buurt. Het landschap van Cambodja is prachtig, het is heel plat en opeens staat er dan uit het niets een berg. Het volgende op het programma was de sunset en de bad cave. We liepen naar beneden en reden een stukje met de tuktuk. Daarna moesten we weer een stukje de berg op en daar keken we naar de prachtige sunset en daarna naar biljoenen vleermuizen die de grot verlieten. Ze zeggen dat het de grootste vleermuistrek ter wereld is.
's Avonds hebben we heerlijk pizza gegeten en afscheid van Nienke genomen. Want die avond zouden we met de slaapbus naar Sihanoukville gaan.

Azië zou Azië niet zijn als de slaapbus niet alles was wat ze beloofd hadden. En de reis duurde een stuk langer dan gepland. Maar dat maakt niet uit. Je komt altijd op plaats van bestemming.

Sihanoukville een toeristisch badplaatsje in het zuiden van Cambodja. De straat leek een beetje op het Cherso van Cambodja. Overal happy hours en westerse restaurants. Na een middagje aan het zwembad zijn we 's avonds naar het strand gelopen. Daar kon je voor 3 dollar heerlijk bbqen aan de zee. En om een uurtje of 11 begonnen de strandfeestjes. Als westerling zou je in Cambodja heel goed kunnen werken, overal zoeken ze Western staff. Dus overal werkten westerse jongeren, die moesten proberen om jou hun tent in lokken, dus er waren veel gratis dingen. Er waren vuurshows, gratis drankjes, vuurlimbo en heerlijke muziek. Na een tijdje kwamen we de Nederlandse gasten van de 4000 islands tegen, Febbo en Niels. En omdat het zo warm was hebben we met z'n vijven een nachtelijke duik in de zee genomen. Heeerlijk avondje!!

De volgende dag waren we een beetje brakjes. En het was niet heel erg lekker weer. Maar dat mocht de pret niet drukken, met een tuktuk zijn we naar Otres Beach gereden. Een rustiger stuk strand en heel erg mooi. Daar hebben we lekker gerelaxt. Totdat er een tropisch buitje kwam. Toen het weer was opgeklaard was de zonsondergang ook hier weer prachtig. Die avond hebben we weer heerlijk gebbqt. Maar we gingen op tijd slapen want de volgende dag zouden we alweer naar de volgende bestemming Koh Rong gaan. Een eilandje aan de kust van Cambodja.

Hier gingen we met de speedboat heen. Een rustig boottripje. Het viel mij alles mee! Het was zeker geen onbewoond eiland maar zonder motorvoertuigen en WiFi voelt dat al snel zo! Op Koh Rong hing een hele relaxte sfeer. Witte stranden en een lichtgroene heldere zee. Bungalows aan het strand. Schommels aan de bomen. Echt een stukje paradijs. Rene zou hier helaas maar één nachtje blijven want hij moest op 7 dec alweer in Bangkok zijn. Dus de laatste avond gingen we heerlijk uit eten bij Coco (een Turks/Cambodjaans restaurantje) waar we ook gebruik maakten van Happy Cocktail Hour. En deden we mee met de Pub Crawl. Een kleine kroegentocht. Het enige wat daar is, is een rijtje van ongeveer 15 kleine restaurants en kroegen van nog geen 5 meter van de zee en ook hier werken allemaal westerse mensen. That's it voor heel het eiland. Er is geen bestrating, alleen maar zand. De kroegentocht was echt heel gezellig, veel mensen ontmoet. Ook hier kwamen we Niels en Febbo weer tegen. Dus met hun hebben we tot laat heerlijk op het strand gezeten.
Mijn eten was echter al niet goed gevallen en de cocktails hielpen ook niet echt mee. Dus mijn avond eindigde minder prettig. (Heel de nacht eruit). De dagen erna bleek dat heel het eiland voedselvergiftiging had. Inge werd ook niet gespaard en eigenlijk niemand die we kennen, was niet beroerd op het eiland.

Maar ondanks dat hebben we echt een supertijd gehad. Overdag was het prima te doen op het strand. En nadat we afscheid van Rene hadden genomen hebben Inge en ik een boottrip gedaan. Die dag hebben we gesnorkeld, onze eigen vis gevangen, zijn we naar Long Beach geweest! Een nog mooier strand. Hebben we de sunset gezien. Onze eigen vis opgegeten. (Inge dan, ik alleen de groenten) En heel bijzonder, toen het donker was hebben we met lichtgevend plankton gezwommen. Ik heb het geprobeerd te filmen met de Gopro maar dat geeft alleen maar zwart beeld, dus ik zal het moeten beschrijven. Zodra je in het water ligt lijken er op je lichaam miljoenen minuscule lampjes te zitten. Heel bijzonder. Dat is de plankton, als je je arm beweegt laat de plankton los en lijken er allemaal sterren in het water te liggen. Het is eigenlijk een soort sterrenhemel maar dan in het water.

Na 4 nachten zat Koh Rong erop. En zouden we naar onze volgende bestemming Kampot gaan. Iedereen zegt hier namelijk dat je daar heen moet, speciaal voor een hostel. Arcadia. Dat hostel schijnt heel erg leuk te zijn. Met de slowboat gingen we terug naar Sihanoukville, helaas was de zee dit keer iets minder rustig en zaten we twee uur lang op een wilde zee. Overal op de boot waren mensen aan het kotsen en ondertussen werd je kletsnat door de hoge golven. Ondanks ons nog zwakke maag hebben Inge en ik dit wonder boven wonder overleefd. En hebben we de bus naar Kampot gepakt. Arcadia is inderdaad erg gezellig! Het ligt aan een rivier en in die rivier ligt zo een kussen waar je afgevuurd kan worden. Op de rivier ligt een vlot waar je kan relaxen in hangmatten. En er zijn allerlei spelletjes te doen. De eerste avond was dan ook erg gezellig!

De volgende dag hebben Inge en ik een scooter gehuurd om naar Bokor Mountain te gaan. Eerst reden we natuurlijk verkeerd, maar nadat we eenmaal op de goede weg zaten, liep het gesmeerd. Het ritje op de berg was supermooi! Zo een gaaf uitzicht, net je bureaublad op je computer. Als je op de top bent, staat er opeens een megagroot casino resort wat eigenlijk in Las Vegas thuis hoort. Helemaal uitgestorven. En verder op de berg staan er allemaal verlaten gebouwen. Een soort ghosttown. Vooral de verlaten kerk en het oude casino waren gaaf om te zien. Maar zo raar dat ze dat daar in middle of nowhere hebben gebouwd. Vast de maffia geweest ofzo, die sfeer hing er in ieder geval wel.

Nienke was ook aangekomen in Kampot dus 's avonds zijn we de stad in gegaan. Gewoon met z'n drieën op de scooter, dat kan gewoon! Er zou namelijk een soort festival zijn. Dat viel een beetje tegen, al was het heel leuk om een kermis in Azië te zien.

De volgende dag hebben Inge en ik nog wat gerelaxt in het hostel en hebben daarna de bus naar Phnom Penh gepakt.

Nu zijn we in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja en onze laatste bestemming in Cambodja. De eerste nacht hebben we slechte films in het hostel gekeken. Zo kwam Borat voorbij en the Inbetweeners.

De eerste dag in Phnom Penh ben ik alleen op stap geweest. Met als missie: een nieuwe Gopro selfiestick te scoren. Die van mij had het tuben niet helemaal overleefd. Dus ik ben naar de Æon Mall gegaan. Een Japanse shoppinmall. Megagroot en heel gaaf, al helemaal in de kerstsfeer. En de missie is geslaagd, ik heb een nieuwe selfiestick! Die hopelijk iets beter tegen water kan. 's Avonds zijn we langs de boulevard gelopen en hebben we heerlijk gegeten.

Vandaag hebben we een heftige dag achter de rug! We zijn namelijk naar de Killing Fields en het Tuol Sleng museum geweest. Zoals ik al eerder had verteld heeft Cambodja een heftige geschiedenis. 40 Jaar geleden kwam Pol Pot met zijn rode Khmer aan de macht en vermoordde 1 op de 4 mensen in Cambodja. Niemand werd gespaard, zelfs zijn eigen familie en leger niet.
De Killing Fields liggen op zo een 15 km buiten het centrum van Phnom Penh en kan je vergelijken met Auschwitz. Er werden mensen systematisch uitgeroeid. In het midden van de Killing Fields staat een reusachtig monument met de beenderen en schedels van de mensen uit de massagraven. Het zijn er gigantisch veel, maar nog lang niet iedereen. Via een Nederlandse audio kregen wij een uitleg en rondleiding over de Killing Fields. Als je ooit in Cambodja komt, sla dit vooral niet over. Ik heb er rond gelopen met een brok in mijn keel. De verhalen van overlevenden zijn bizar.

Na dit bizarre, maar indrukwekkende, bezoek, zijn we naar het genocide museum gegaan. De plek waar de mensen gemarteld werden en gedwongen werden om verklaringen van spionage en andere misdaden te tekenen. Zodat de rode khmer een verantwoording had voor hun daden en familieleden ook kon vervolgen. Hier waren foto's te zien van de slachtoffers, overlevenden en daders. Je zag de martelwerktuigen en manieren. Via de audio hoorde je de verhalen van de mensen en werden de jaren onder dictatuur beschreven. Ontzettend heftig!

Wat mensen elkaar aan kunnen doen is niet te bevatten.....

Morgen zullen wij nog in Phnom Penh zijn, overmorgen vliegen we terug naar Thailand. Naar Phuket om het zuiden (opnieuw) te ontdekken. Een kleine 3 weken feesten denk ik zo! Kerstmis en Oud en Nieuw vieren aan de andere kant van de wereld, met zon, zee en strand. 15 januari word ik eindelijk herenigd met mijn lieve vriendinnetje Annieck, die ons dan voor 4 maandjes komt vergezellen. We zijn nu al meer dan 1,5 maand weg en we genieten elke dag van ons bevoorrechte leventje!!!

Cambodja is een fantastisch land. Zonder verwachtingen kwamen we dit land binnen. En we verlaten het land met alleen maar goede herinneringen. De bevolking is geweldig, zeker na zo een indrukwekkende dag, iedereen boven de 40 is een overlevende. Only love for Cambodia.

Bedankt voor het lezen en ik blijf jullie op de hoogt houden!!

Liefs Mariska